Με αφορμή το ποστ της Εύας και επειδή το έχω δει και έχω συμμετάσχει και εγώ σε αυτό το έργο, μας καλώ να γράψουμε αυτά τα μικρά και ανούσια για τους υπόλοιπους πράγματα που μας δίνουν ευτυχία. Έτσι για να συνειδητοποιήσουμε πόσο όμορφη τελικά είναι η ζωή. Μπορείτε να προσθέτετε και να προσθέτετε...
Και βέβαια ξεκινάω με αυτά που έχω εγώ πρόχειρα, χωρίς σειρά προτεραιότητας.
1. Ο Ολυμπιακός. Ως Πειραιώτισσα και γαυροφάν δεν χάνω αγώνα του Ολυμπιακού. Όταν ο αγώνας είναι πριν τις 8, μετατρέπω το γραφείο σε γήπεδο. Ύμνοι, συνθήματα κλπ ακούγονται στη διαπασσών για να φτιάξουμε πνεύμα. Όταν παίζουμε μετά τις 8 κλείνω το γραφείο και πηγαίνω στην αγαπημένη μου καφετέρια για συζήτηση και χαβαλέ με τους ομόθρησκους και αλλόθρησκους παρέα με amstel pulse, φουντουκάκια και πολλά γκολ και καλάθια.
2. Η μικρή -όχι πλέον πικρή- μου ομάδα. Μια ερασιτεχνική ομάδα μπάσκετ που είναι συν-δημιούργημα μου. Το δε παιδικό της τμήμα το έφτιαξα εγώ φέτος με την βοήθεια των παιδιών της ανδρικής από το μηδέν, και έχουμε ήδη 30 παιδάκια! Η ομάδα συνοδεύεται από σουβλάκια -3 κοτομπέικον χωρίς ψωμί και ένα ατομικό τζατζίκι- μετά το τέλος κάθε αγώνα και βέβαια κριτική για το αποτέλεσμα.
3. Οι μεσημεριανοί καφέδες με φίλους. Αν και ο χρόνος μου είναι απίστευτα περιορισμένος, φροντίζω να ξεκλέβω μεσημεράκια για να κάνω διάλειμμα από την δουλειά και να πιω ένα καφεδάκι και να πω τα νέα της εβδομάδας από κοντά αντί για το τηλέφωνο.
4. Ο γκόμενος και όλα τα παρελκόμενα. Παρόλο που δεν μπορούν όλα τα βράδυα να εξελιχτούν σε νύχτες αχαλίνωτου σεξ

, το να δεις τον άνθρωπό σου στο τέλος της ημέρας ακόμη και για να "βαρεθείτε" μαζί, είναι ένας άνεμος αλλαγής -εγώ και ο Παπανδρέου- στην ρουτινιάρικη ζωή μας.
Αυτά μέχρι στιγμής. Θα επανέλθω πάραυτα. Εξαφανίζομαι έχω προπόνηση...